รายงานยูเอฟโอเพียงเล็กน้อยที่รวบรวมทั่วโลกในช่วงเจ็ดทศวรรษที่ผ่านมาดูเหมือนจะอธิบายวัตถุดังกล่าวได้ แต่ฟุตเทจของกองทัพเรือดูเหมือนจะเหมาะสมกับใบเรียกเก็บเงิน ไม่ว่าวัตถุดังกล่าวจะเป็นพาหนะของการรุกรานของมนุษย์ต่างดาวหรือไม่ การมีอยู่ของวัตถุเหล่านี้ดูเหมือนจะบ่งชี้ถึงภัยคุกคามความมั่นคงของชาติ ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้คำประกาศล่าสุดของเพนตากอนสร้างความงงงวย
นี่เป็นครั้งแรกที่เพนตากอนยืนยันต่อสาธารณะถึงความถูกต้องของฟุตเทจยูเอฟโอ มันควรจะเป็นการ
ประกาศครั้งสำคัญ แต่ดูเหมือนว่าแทบจะไม่ได้ขยับเข็มของการโต้เถียง
เรื่องยูเอฟโอเลย ทำไม วิดีโออินฟราเรดขาวดำที่มีเม็ดเล็กๆ 3 ภาพ ซึ่งถ่ายในเดือนพฤศจิกายน 2547 และอีก 2 ภาพในเดือนมกราคม 2558 รั่วไหลทางออนไลน์แล้วในปี 2550 และ 2560 ตามลำดับ พวกเขายังได้รับความสนใจจากนานาชาติหลังจากที่ New York Times เผยแพร่พวกเขาในฐานะส่วนหนึ่งของงานแสดงเกี่ยวกับโครงการวิจัยยูเอฟโอลับของเพนตากอนในเดือนธันวาคม 2017 ที่เรียกว่า “โครงการระบุภัยคุกคามขั้นสูงในอวกาศ”
โปรแกรมดังกล่าวถูกกล่าวหาว่าเป็นหัวหน้าโดย Luis Elizondo ซึ่งอ้าง ว่ามีส่วนสำคัญในการรั่วไหลในปี 2560 แม้ว่าภูมิหลังของเขาจะถูกตั้งคำถามอย่างน่าเชื่อถือ หลังจากลาออกจาก DoD Elizondo ก็เข้าร่วมTo the Stars Academy of Arts and Science ทันที ซึ่งเป็นกลุ่มวิจัยยูเอฟโอที่ก่อตั้งโดย Tom DeLonge อดีตฟรอนต์แมนของ Blink 182
ในเดือนกันยายน 2019 โจเซฟ กราดิเชอร์ ซึ่งอ้างว่าเป็น “โฆษกของรองหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการทางเรือสำหรับสงครามข้อมูล” ได้ยืนยันความถูกต้องของวิดีโอทั้งสามในอีเมลที่ส่งไปยังบล็อกยูเอฟโอชื่อดังที่ชื่อว่า The Black Vault การพัฒนานี้ได้รับการรายงาน อย่างรวดเร็ว โดย Washington Post
ภาพจากยูเอฟโอที่เป็นปัญหาจึงดูไม่เหมือนการยิงจากฟ้าน้อยลง แต่ดูเหมือนเสียงสะท้อนในตอนกลางคืนมากกว่า การยืนยันอย่างค่อยเป็นค่อยไปและเซโดย DoD สะท้อนถึงทางเข้าของภาพในจิตสำนึกสาธารณะ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือการออกแบบเราอาจไม่มีทางรู้ ดังที่ Richard Thieme นักวิจารณ์ด้านเทคโนโลยีได้ตั้งข้อสังเกตไว้ อย่างแยบยล ว่า “โลกของยูเอฟโอเปรียบเสมือนโถงกระจกเงา โลกของยูเอฟโอบนอินเทอร์เน็ตเป็นการจำลองห้องโถงกระจก” ไม่ธรรมดาแต่ไม่ได้ประดิษฐ์ขึ้นทั้งหมด
แม้การหักเหของรูกระต่ายยูเอฟโอจะหักเหอย่างน่าเหลือเชื่อ
แต่สิ่งหนึ่งที่เรามั่นใจได้ก็คือ รูปร่างที่ทันสมัยของยูเอฟโอยังคงรักษาที่อยู่อาศัยที่ไม่สบายใจบน “ขอบของจริง” ยูเอฟโอไม่ใช่วัตถุธรรมดาทั่วไป เช่น ก้อนหิน เก้าอี้ หรือสมาร์ทโฟน แต่ทั้งสองไม่ใช่ผลิตผลของจินตนาการทางวัฒนธรรมอย่างมนุษย์หมาป่า แวมไพร์ หรือนางฟ้า
หากดังที่นักประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ M. Norton Wise ได้โต้แย้งว่า “การทำให้บางสิ่งมองเห็นได้คือการทำให้เป็นจริงหรือพยายามที่จะทำให้เป็นจริง” ดังนั้นคำถามที่ว่ายูเอฟโอมีอยู่หรือไม่ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการโต้วาทีเกี่ยวกับการเป็นตัวแทนและความถูกต้อง
เมื่อพูดถึงปรากฏการณ์ที่อาจไม่เข้ากับกรอบความคิดของเราว่าอะไรคือของจริง เช่น ปรากฏการณ์ต่างๆ เช่น ยูเอฟโอ เราจะถือว่าสิ่งที่เป็นตัวแทนนั้นเป็นอย่างไร
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเป็นตัวแทนของ UFO ที่แท้จริงจะมีลักษณะอย่างไร ใครจะมีอำนาจที่จะจ่ายของแท้? และการพิสูจน์ตัวตนนั้นจะดำเนินการอย่างไร?
ฟุตเทจยูเอฟโอที่ ‘ถูกกฎหมาย’ จะมีลักษณะอย่างไร
ในการโต้เถียงที่มีอิทธิพลอย่างกว้างขวางของเธอในปี 1977 เรื่อง On Photography ซูซาน ซอนแทกตั้งข้อสังเกตว่า “ภาพที่มีอำนาจไม่จำกัดในสังคมสมัยใหม่ส่วนใหญ่เป็นภาพถ่าย และขอบเขตของอำนาจนั้นเกิดจากคุณสมบัติเฉพาะของภาพที่ถ่ายด้วยกล้อง”
ภายใต้กระบวนทัศน์นี้ แม้แต่ภาพถ่ายที่แย่ที่สุดก็ยัง “ถูกต้อง” กว่าภาพวาดที่ประณีตและแม่นยำที่สุดเสมอ อย่างไรก็ตาม วิดีโอ UFO ของกองทัพเรือถูกนำเสนอเป็นมากกว่าภาพถ่าย นำเสนอเป็นข้อมูลระดับมืออาชีพที่รวบรวมโดยผู้ปฏิบัติงานที่มีทักษะสูง
แม้ว่าเราจะไม่เข้าใจทุกอย่างบนจอแสดงผลอินฟราเรดมองไปข้างหน้าแบบกำหนดเป้าหมายขั้นสูง (ATFLIR) ของเครื่องบิน หรือแม้แต่วิธีการสร้างวิดีโอ ดูเหมือนว่าข้อมูลจะขับเคลื่อนด้วยข้อมูลและเป็นของจริง – ความประทับใจที่ตอกย้ำด้วยคุณภาพขาวดำที่เป็นเม็ดๆ ของภาพ นั่นเอง
ในฐานะผู้สังเกตการณ์ เราถูกชักนำให้เชื่อว่าแม้จะมีความละเอียดที่ค่อนข้างน่าผิดหวัง แต่เรากำลังดูฟุตเทจที่แท้จริง ในทางใดทางหนึ่ง ความผิดหวังทางสายตาช่วยให้วิดีโอมีคุณสมบัติเหมาะสมตามกฎหมาย
แม้ว่าจะมีพวกเราไม่กี่คนที่รู้ว่าวิดีโอดังกล่าว “ควร” มีลักษณะอย่างไร แต่เราสันนิษฐานว่า เนื่องจากการเผชิญหน้าของยูเอฟโอนั้นเกิดขึ้นเองและน่าประหลาดใจ ฟุตเทจจึงน่าจะค่อนข้างไม่น่าพอใจ
ความคาดหวังเหล่านี้ทำให้เกิดภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก หากภาพยูเอฟโอชัดเจนเกินไป ก็อาจถูกอ่านได้ว่าปลอมอย่างเห็นได้ชัด แต่ถ้าภาพเบลอเกินไป อาจเป็นอะไรก็ได้
การอ่านฟุตเตจ UFO ของกองทัพเรือเพียงผิวเผินน่าจะนำไปสู่การประเมินในภายหลัง แต่ด้วยธรรมชาติของฟุตเทจ (เป็นอินฟราเรด ไม่ใช่ภาพถ่ายทางเทคนิค ดังนั้นจึงกำหนดลายเซ็นความร้อนของวัตถุที่แสดง) และบริบทของสถาบัน (เพนตากอนไม่เป็นที่รู้จักในการผลิตและเผยแพร่วิดีโอยูเอฟโอปลอม) จึงยากที่จะหลีกเลี่ยง การสรุปภาพแสดงให้เห็นความผิดปกติทางกายภาพอย่างแท้จริง หากเป็นเช่นนั้น ก็ควรค่าแก่ความสนใจทางวิทยาศาสตร์และการทหารอย่างจริงจัง ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ดูเหมือนจะขาดหายไปในปัจจุบัน
